W dniu 25.04.2025 uczniowie naszej szkoły wzięli udział w wyjątkowej wycieczce edukacyjnej do Wadowic oraz Muzeum Auschwitz-Birkenau – byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady w Oświęcimiu i Brzezince. Wycieczkę rozpoczęliśmy od Wadowic – rodzinnego miasta Jana Pawła II. Celem wyjazdu było poznanie miejsc związanych z życiem Karola Wojtyły. Pierwszym punktem naszej wyprawy było zwiedzanie Bazyliki Maryi Panny, gdzie Karol Wojtyła został ochrzczony i gdzie przez wiele lat się modlił wraz z rodziną. Mieliśmy okazje zobaczyć także rodzinny dom gdzie na chwilę obecna znajduje się Muzeum Dom Rodzinny Jana Pawła II. Po zwiedzaniu przyszedł czas na słynną kremówkę papieską – ulubione ciastko Karola Wojtyły.
Po zakończeniu zwiedzania Wadowic udaliśmy się do Oświęcimia. Wyjazd miał na celu nie tylko poznanie historii II wojny światowej, ale również uświadomienie, do czego może prowadzić nienawiść, rasizm i brak tolerancji. Naszą wizytę rozpoczęliśmy w Auschwitz I, gdzie przewodnik opowiedział nam o początkach obozu, jego strukturze i codziennym życiu więźniów. Przeszliśmy przez bramę z napisem „Arbeit macht frei” i zaglądaliśmy do baraków, w których mieściły się wystawy prezentujące osobiste przedmioty więźniów – okulany, walizki, buty.
Największe wrażenie zrobiły na nas zdjęcia ofiar i opisy tragicznych losów poszczególnych osób. Zwiedziliśmy także cele śmierci oraz ścianę straceń, przy której rozstrzeliwano więźniów.
Następnie udaliśmy się do Birkenau – drugiego znacznie większego kompleksu obozowego położonego w Brzezince. Tam zobaczyliśmy rampę wyładunkową gdzie dokonywano selekcji nowo przybyłych więźniów. Ogrom przestrzeni i liczba zachowanych baraków zrobiły na nas piorunujące wrażenie. Przewodnik opowiedział o funkcjonowaniu komór gazowych, krematoriów i codziennej egzystencji w nieludzkich warunkach.
Wycieczka była niezwykle poruszając i dała nam wiele do myślenia. Cisza i powaga towarzyszyła nam przez cały dzień – trudno wyrazić słowami emocje jakie wzbudza to miejsce. Dla wielu z nas była to pierwsza taka bliska konfrontacja z tragiczną historią XX wieku. Uświadomiliśmy sobie, jak ważna jest pamięć o ofiarach Holokaustu i jak wiele możemy się nauczyć, by podobne wydarzenia nigdy więcej się nie powtórzyły.
Renata Skowrońska
Agnieszka Romerowicz
